Episode 07 ( Lom x So )
WE ARE FRIEND
Lom x So
Episode 07
ก่อนอ่านตอนนี้ อ่านในจอยลดาตอนที่ 07 ก่อนนะคะ
เหตุการณ์ต่อจากที่ลมคุยแชทกับโซ่ค่าา http://www.joylada.com/story/59ef7baf051dc20001cea618
บานประตูถูกเปิดโดยปราศจากการเคาะเรียก
เหตุเพราะเจ้าตัวมีคีย์การ์ดสำรองครองไว้อยู่แล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาแวะมาเยือนที่ห้องนี้บ่อยแค่ไหนกัน
คนตัวสูงเลี้ยวไปตามทางที่เขาจำได้ดี ก่อนจะเจอกับใบหน้าที่แสนจะคุ้นเคย โซ่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ
ก่อนหน้านั้นเห็นบอกว่าจัดห้องอยู่ คงจะร้อนเลยไม่คิดที่จะรอเขาสักนิด
กายบางมีเพียงเสื้อคลุมหลังอาบน้ำปกปิด
สาบเสื้อแหวกออกเห็นแผงอกขาวๆจนคนมองเผลอกลืนน้ำลายลงคอ หากแต่สีหน้าของร่างสูงก็ยังคงเรียบนิ่ง
ก่อนที่มันจะตึงหน่อยๆเมื่อเขาสังเกตเห็นรอยสีแดงอยู่ด้านใน
จากที่โกรธอยู่แล้วก็ยิ่งโกรธมากกว่าเดิม
เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเป็นคนขี้หึงก็ตอนที่ไม่ชอบให้โซ่ไปยุ่งกับคนอื่นนี่แหละ
ที่ผ่านมาก็ไม่เคยมีแฟนมาก่อน
เมื่อก่อนลมเป็นเพียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่มีนิสัยเงียบๆ ไปไหนมาไหนกับเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวซึ่งก็คือไอ้เดย์
ก่อนจะมารู้จักกับโซ่เพราะได้เรียนห้องเดียวกันตอนม.4
กลุ่มของพวกเขาอยู่ห้องเดียวกันทั้งหมด และได้เริ่มรวมตัวกันในตอนนั้น
ร่างสูงจ้องคนตัวเล็กไม่วางตา ในขณะที่คนตรงหน้าเองก็มองมาอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน
“อาบน้ำก่อนมั้ย”
“ไม่” ลมตอบเพียงสั้นๆ น้ำเสียงดูจะห่างเหินไปเสียหน่อย แต่มันกลับทำให้คนฟังหลุดขำออกมาเบาๆ
ไม่ได้กลัวเขาเลยสักนิด
แล้วมันก็ทำให้ร่างสูงหัวเราะหึ
“ซื้ออะไรมากิน?”
“ไม่ต้องกินเลยมึงอะ”
มือหนาคว้าเข้าที่แขนเล็กนั่นแล้วกระชากเข้ามาหาตัวในตอนที่กำลังจะเดินผ่านไป
แผ่นหลังบางชนกับหน้าอกของเขาดังปึก ก่อนที่กลิ่นสบู่หอมๆจะลอยมาแตะจมูก
ให้ตายเหอะ สาบานได้ว่าถ้าเขาไม่ได้โกรธ
จะรีบกดจมูกลงไปฟัดที่ตรงข้างๆคอประเดี๋ยวนี้เลย
“หิวนี่”
“กูพอใจค่อยกิน”
“เดี๋ยวไม่มีแรงทำไง โดนมึงเอาใช้พลังงานเยอะนะ”
โซ่พูดแบบขำๆ ก่อนจะหันหน้ามาเผชิญกับเขา ใบหน้าหวานเจือไปด้วยความกวนประสาท
ทำเอาลมกัดฟันกรอดเพื่อควบคุมอารมณ์
“หมดแรงไปเลยก็ดี จะได้ไม่ต้องไปเอากับใครอีก”
“หูย ดุ”
“เออ มึงดื้อไง”
“เป็นไรกันหรอมาดุ”
โซ่เอียงคอมองเขา ความกวนประสาทเพิ่มขึ้นอีกระดับจนคุณวายุภัคไม่อาจจะทน
ชายเสื้อของชุดคลุมถูกร่นขึ้นมาด้านบน
จนกระทั่งลมเย็นๆแตะเข้าสู่แก้นก้นเนียนคนตัวเล็กถึงรู้ว่ากำลังถูกคุกคาม
เพียะ!
“โอ๊ย!” คนถูกฟาดนิ่วหน้าเล็กน้อย เขาสะดุ้งโหยงเพราะลมเองก็ไม่ได้เบามือ ก่อนที่กายเล็กจะถูกเหวี่ยงเข้าหาเตียงนิ่มโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
“มานี่”
“ฮื่อ อะไรอีก ก็ตีไปแล้วไง”
“คิดว่าพอแล้วรึไง”
เพียะ!
“อ๊ะ!” สองแขนยันเอาไว้กับเตียงใหญ่ก่อนจะฟุบหน้าเข้าหา สะโพกบางถูกจับกึ่งขึ้นแล้วเปิดเสื้อคลุมขึ้นมาเกยไว้บนหลัง
ลมทั้งบีบทั้งขยำลงบนแก้มก้นนิ่มก่อนจะออกแรงตีลงมาอีกที
“โอ๊ย! จ..เจ็บนะ”
“ดื้อ”
เพียะ!
“ฮื่อ พอแล้ว อย่าทำโซ่”
“ก็โซ่ดื้อกับลมทำไมครับ?”
ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเจ็บจริงหรือแกล้งแสดงอ้อน
แต่ร่างสูงก็เปลี่ยนสรรพนามเรียกอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน มันเป็นแบบนี้เสมอ เรื่องที่พวกเขารู้กันสองคนก็คือเวลามีอะไรกัน.. โซ่จะแทนตัวเองว่าโซ่ ส่วนเขาก็จะเรียกแทนตัวเองว่าลม
“เปล่าดื้อ.. โอ๊ย! ซะหน่อย”
แก้มก้นเนียนถูกตีแรงๆอีกครั้งทั้งๆที่ยังพูดไม่จบ
ร่างเล็กย่นคิ้วเข้าหากันในขณะที่พยายามถดสะโพกหนี บัดนี้ผิวเนื้อขาวๆมีแต่รอยนิ้วมือสีแดงเรื่อป้ายอยู่เต็มไปหมด
ซึ่งเจ้าตัวก็ได้แต่หวังว่าโซ่จะเข็ดและจำเอาไว้
“ดื้อก็ต้องถูกทำโทษ”
“ถ้าเมื่อวานลมเซ็กส์โฟนกับโซ่
เค้าก็ไม่ต้องให้คนอื่นมาเอา อ๊ะ! หรอก! โอ๊ย! ไม่ตีแล้ว”
“ยังจะโยนความผิดมาให้อีก”
เพียะ!
“เจ็บ.. อึก”
“ก็อย่าทำอีก”
“จ..จะทำอะไร” ตาเรียวเบิกกว้างในขณะถูกพลิกให้นอนหงาย ก่อนที่ข้อมือของเขาจะถูกยกขึ้นสูงแล้วพันธนาการเอาไว้ด้วยเน็กไทเส้นใหญ่
มันถูกมัดติดกับหัวเตียง พร้อมๆกับเสื้อที่ถูกแหวกออกจนไม่ต่างกับเปลือยทั้งตัว
“ทำให้โซ่จำว่าถ้าลมโกรธจะเป็นยังไง”
“ลมไม่หายโกรธอีกหรอ เค้าให้ตีไปแล้วไง”
“ยังไม่พอใจ ไม่ต้องมาอ้อน”
“อื้อ” ริมฝีปากเล็กถูกทาบลงแนบสนิท คนด้านบนดูดกลึงอย่างแรงจนร่างเล็กเผลอหลับตาปี๋
ลิ้นร้อนสอดเข้าไปรุกด้านใน ความหิวกระหายนั้นมีมากเสียจนคนถูกกระทำตอบรับไม่ทัน
โซ่พยายามจูบตอบ หากแต่ความหนักหน่วงก็ทำให้เขาหายใจไม่ออก
ร่างเล็กถูกบดจูบจนกระทั่งหัวแทบจมหมอน มันทั้งร้อนแรงทั้งดุดัน ในขณะที่มือหยาบนั้นก็ลูบไล้ไปตามลำตัวเพื่อปลุกอารมณ์
“อ..อื้อ อึก” เขามีโอกาสได้หายใจแค่ไม่ถึงวิลมก็ทาบจูบลงมาอีกครั้ง
อีกฝ่ายเม้มดูดทั้งกลีบปากและทั้งปลายลิ้นจนเกิดเป็นเสียงดัง โซ่เอียงหน้าเล็กน้อยเพื่อความสะดวก
นิ้วเรียวจิกเข้ากับเน็กไทที่ผูกแขนเขาไว้ด้านบนเมื่ออารมณ์ร้อนเริ่มจะก่อเกิด
“อือ..”
“ก่อนไปกูสั่งว่าไม่ให้มีรอยเพิ่มใช่มั้ย?”
เสียงทุ้มเอ่ยถามทั้งๆที่ไม่ได้หยุดจูบแถวตรงคอเขาเลยด้วยซ้ำ
“ฮื่อ! ก็ไม่รู้ว่ามันจะทำ”
“มึงผิดตั้งแต่ให้มันเอาแล้วครับ
กูไม่พอใจ”
ความเจ็บแปลบไล่ไปตามริมฝีปาก ทุกครั้งที่ร่างสูงลากผ่านเกิดเป็นรอยแดงแจ๋ประทับเอาไว้ทั้งหมด
โซ่ได้แต่บิดกายเร่า เขาไม่อาจขัดขืนเพราะเดิมทีแรงก็น้อยกว่า นี่ยังจะถูกมัดเอาไว้อีก
แล้วแบบนี้จะทำอะไรได้นอกจากปล่อยอีกฝ่ายรุ่มร่ามอย่างเอาแต่ใจ
ความแฉะแตะวนอยู่ที่ปลายยอดอก ลมทั้งขบทั้งเม้มจนร่างเล็กสะดุ้งหลายหน
ตุ่มไตแข็งชันสู้ลิ้นที่เลียวน พร้อมกับฝ่ามือร้อนที่คว้าหมับเข้าตรงแกนกายสีชมพูเข้มแล้วนวดคลึงจนผงาดขึ้นมาพร้อมกัน
“อ..อื้อ” ร่างเล็กเผยอปากครางเมื่อลมก้มตัวลงต่ำ ริมฝีปากหนาทาบจูบอยู่แถวๆหน้าท้องจนต้องเผลอแขม่ว
มือใหญ่กำท่อนเนื้อขนาดพอดีเอาไว้พร้อมกับรูดรั้งเป็นจังหวะ ปลายหัวแม่มือคลึงเล่นตรงส่วนหัวจนคนถูกมัดกัดริมฝีปากด้วยความเสียวกระสัน
น้ำหนืดๆไหลซึมอย่างห้ามไม่ได้ โซ่จิกปลายเท้าลงกับเตียงในขณะที่ลมก้มลงไปดูดตรงหัว
สะโพกเล็กยกขึ้นตอบสนองเพราะอีกฝ่ายทำมันได้ดีเกินคาด ก่อนที่ขาทั้งสองข้างจะถูกยกขึ้นพาดบนบ่า
เป็นอันว่าใบหน้าหล่อเหลานั้นได้ถูกล็อกเอาไว้เพื่อปรนเปรอเขาอย่างถาวร
“อ..อ๊า”
ไม่รู้ว่านี่คือการลงโทษเขาหรือโซ่กันแน่
แต่แค่เสียงครางหวิวดังมาให้ได้ยินร่างสูงก็ถึงขั้นเสียววาบตรงกลางเป้า แน่นอนว่ามันแข็งตั้งแต่เห็นโซ่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำแล้วด้วยซ้ำ
แต่เพื่อการลงโทษที่จะต้องดำเนินต่อไปก็ทำให้เขาดึงสติกลับมาโฟกัสกับการใช้ปากเหมือนเดิม
ลิ้นร้อนทั้งดุนทั้งดันอยู่ตรงรอยแยก
ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะครอบครองแล้วผงกหัวรูดขึ้นลงเป็นจังหวะถี่ เขาสามารถทำให้สะโพกเล็กนั้นลอยหวือขึ้นมาจากเตียง
โซ่บิดกายเกร็งในขณะที่ความเสียวพุ่งทะยานจนถึงขีดสุด
เขาหวีดครางน้ำตาคลอ ลมใช้ปากได้ดีเสมอ
แล้วนั่นก็ทำให้คนถูกแกล้งแทบคลั่ง ต้นขาทั้งสองข้างหนีบรัดใบหน้าคมเอาไว้อย่างสุดจะทน
แผ่นหลังแอ่นเกร็งในทุกครั้งที่ปลายลิ้นตวัดรอบจนส่วนหัววาวฉ่ำ
โซ่ขยับสะโพกเข้าออกเองเมื่อเขาใกล้จะปลดปล่อย
ร่างเล็กหลับตาครางหวิวด้วยความพอใจ มือจิกบีบเข้ากับเน็กไทจนแดงซ่านแต่มันกลับไม่รู้สึกเจ็บ
เพราะตอนนี้เสียวมากกว่า
“ดูด..อื้ออออ-แบบนั้น” ริมฝีปากอ้าออกปล่อยเสียงคราง
ตาเรียวหลับลงเพื่อโฟกัสไปที่ส่วนกลางลำตัวแค่เพียงจุดเดียว เขาแทบจะโบยบินสู่สรวงสวรรค์แล้วแท้ๆ
“ลม..อ๊ะ- โซ่ จะเสร็จ..”
ถ้าไม่ติดว่าพอจบประโยคนี้ร่างสูงก็ถอนริมฝีปากออกด้วยความรวดเร็ว..
เปรียบเสมือนลำตัวลอยเคว้งอยู่กลางอากาศไปชั่วขณะ
ทุกอย่างหยุดนิ่งพร้อมกับแรงอารมณ์ที่ถูกกระชากออกไปจนไม่เหลือ โซ่กัดริมฝีปากแน่นในขณะที่ลมยกยิ้มอย่างผู้ชนะ
เขาโดนลงโทษจริงด้วย!
“ลม.. ซี๊ด..อมเข้าไป”
“โนครับ”
“โอ้ย..ขอร้อง” ขายาวบิดเกร็งด้วยความทรมาน เขาเสียวแปลบๆที่ตรงส่วนหัวเนื่องจากต้องการปลดปล่อย
หากแต่คนที่นอนคว่ำหน้าอยู่ตรงหว่างขาเมื่อครู่กลับลุกไปหน้าตาเฉย
ดวงตาคมเข้มจ้องมองกายเล็กที่บิดเร้า
ข้อมือเสียดสีกับสิ่งที่พันธนาการจนแดงเถือก แต่เขาก็ไม่ยักจะใจอ่อน
“ลม.. มันปวด.. ฮื่อ”
“ไม่ให้เสร็จอะ มีไรปะ?”
“ลม.. อย่าแกล้ง
ฮึก..ทำต่อนะ” โซ่กัดฟันแน่น หนีบขาเข้าหากันด้วยความอึดอัด เขารู้ว่าลมกำลังแกล้งกันแน่
ดูจากการค่อยๆถอดเสื้อและกางเกงแบบช้าๆก็ทำให้ร่างเล็กถึงขั้นน้ำตาคลอเบ้า
“ลม..”
“เรียกทำไมเยอะ ถอดกางเกงอยู่ไม่เห็นหรอ”
“ฮื่อ ช่วยโซ่นะ ช่วยก่อน..
มันอึดอัด!”
ลมเลิกคิ้วขึ้นสูง ร่างเล็กที่บิดร่างกายไปมาทำให้เขารู้สึกเหนือกว่า
อารมณ์ที่ค้างเติ่งนั้นทำเอาน้ำหนืดๆไหลซึมออกมาแฉะส่วนปลาย เป็นผู้ชายด้วยกันย่อมรู้ดีว่าตอนนี้ความอยากมีมากขนาดไหน
แต่เขาจะไม่ปราณี
กายสูงเปลือยเปล่าในที่สุด โซ่มองเอ็นร้อนใหญ่ที่ตั้งชี้มาทางนี้แล้วกลืนน้ำลาย
ก่อนที่คนขี้แกล้งจะโน้มตัวหยิบเจลเย็นที่ตรงหัวเตียง ในขณะที่ใบหน้าเฉียดกันเล็กน้อยเขาก็แนบริมฝีปากจูบกับร่างเล็กอีกครั้งเพื่อหยอกล้อ
“ล..ลม ทำให้ที”
โซ่จิปาก ความอยากทำให้เขาเสียงสั่นจนแทบคุมไม่ได้
ขาทั้งสองข้างถูกแยกออกอีกครั้งพร้อมกับนิ้วลื่นๆที่ถูกสอดเข้ามาในช่องทาง คราวนี้ทำเอากายบางบิดเกร็งไปหมด
ด้านหน้าก็ยังไม่เสร็จ ด้านหลังยังจะถูกนิ้วกดเข้ามาจนสุดข้อ
“อ..อื้อออ”
วันนี้คุณวายุภัคดูจะยิ้มบ่อยจนเกินไป
เขาขยับปลายนิ้วเข้าออกเพื่อขยายช่องทางร้อน กดกระแทกส่วนปลายเข้าไปย้ำตรงจุดกระสันแบบซ้ำๆจนโซ่ยกสะโพกดิ้นหนี
“ลม..อ๊ะ! อย่าแกล้ง!”
“เสียวก็บอก”
“ถ้าจะ- ทำงี้ อ๊า.. ก็เอากูดิ”
ปากแกร่งเบ้ลงก่อนจะส่ายหน้า โซ่จิปากอีกครั้งด้วยความขัดใจ
เขาจิกปลายเท้าลงเตียงอีกหนเมื่อนิ้วใหญ่กระแทกเข้าออกซ้ำๆ ส่วนกลางลำตัวปวดหนึบไปหมดเพราะไม่ได้ปล่อยน้ำออกไปเสียที
“รู้รึยังว่าทำผิด”
“อื้อ! ร..ระ รู้แล้ว”
“ผิดต้องทำยังไง?”
“ลม! อ๊ะ! ขอโทษ..ฮึก.. โอ๊ยเสียว” ข้อมือยังคงถูกรัดไว้ แต่ความแสบตรงข้อแขนไม่อาจทำให้ลืมสัมผัสตรงช่วงล่างได้
โซ่สะดุ้งจนเหนื่อยในตอนที่ลมแกล้งสะกิดจุดกระสัน คำพูดข้างต้นทำให้คนฟังพอใจยิ่งนัก
เขาตัดสินใจถอนนิ้วทั้งสองออกมาก่อนจะเขยิบมาคุกเข่าตรงหน้า
เวลาที่รอคอยมาถึงเสียที อย่างน้อยก็คุ้มค่ากับที่อดทนอดกลั้น
มือหนารูดรั้งเอ็นร้อนเป็นจังหวะเพื่อเตรียมพร้อม ก่อนจะนำไปจ่ออยู่ที่ตรงปากทาง
“ด..เดี๋ยว ถุงยาง..”
“ใครเขาใส่กัน”
“ลม.. ไม่เอา- อ๊า..” โซ่บิดกายครางลั่น เมื่อแกนร้อนกดเข้ามาในช่องทางอ่อนนุ่มโดยที่เขาเองก็ห้ามไม่ได้
เนื้อสัมผัสที่แนบกันโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้นทำให้ทั้งคู่ใจหวิวไม่น้อย
มันรู้สึกดีมากกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก
“ไอ้สัส..ซี๊ด กูเพิ่งเคยเอาสด”
“นิสัย..อ๊ะ ไม่ดี..”
“ก็ครั้งแรกของมึงเหมือนกันไม่ใช่?”
“อ..อ๊า ลึก! ลม..”
“กับกูคนเดียวจะเป็นไรไป
คนอื่นห้ามนะมึงรู้มั้ย” ลมโน้มลงมาหา มือหนาบีบคางคนตัวเล็ก
บังคับให้จ้องหน้าแล้วตอบตกลง ในขณะที่เอวสอบเริ่มซอยตัวเองเข้าออก
“อื้อ..อ ฮึก..”
“เนี่ย ซี๊ด..
เป็นเมียกูแล้ว”
“ไม่- เป็น อ๊ะ! ลม”
ริมฝีปากบดแนบเข้าหาคนใต้ร่างพร้อมซอยเอวเข้าหาจนกายเล็กสั่นคลอน
ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือไม่ แต่พอไม่ใส่ถุงยางแล้วเขากลับรู้สึกดีขึ้นเยอะ
เสียงทุ้มคำรามออกมาจากลำคอ ทั้งริมฝีปากและส่วนล่างบดขยี้กันเป็นจังหวะถี่รัว
จนโซ่เป็นฝ่ายทนไม่ไหวแล้วขอเบือนหน้าหนี เสียงครางเร้าดังออกมาไม่ขาดสายในขณะถูกกระแทก
ขายาวเกยอยู่ตรงข้างเอวหนา ยกสะโพกขึ้นสูงในยามที่ความเสียวพุ่งทะลุ
“จะ.. ฮึก.. ลม.. โซ่- อ๊ะ ขอเสร็จได้มั้ย”
“ไม่..”
“รูด-ให้หน่อย ไม่ไหวแล้ว” ร่างเล็กนิ่วหน้า กัดฟันขอด้วยความต้องการ
เขาพยายามบิดแขนออกจากการโดนมัด แต่มันก็ทำยากจนน่าหงุดหงิด ไม่รู้ว่าลมผูกอะไรแบบไหน
แต่มันแน่นจนแสบไปหมด
“ผมไม่ให้เสร็จ”
เอวที่ซอยเร็วในตอนแรกผ่อนจังหวะ
ความรู้สึกของร่างเล็กไม่ต่างกับถูกเหวี่ยงขึ้นไปบนที่สูงแล้วโดนกระชากกลับมาเป็นพักๆ
มันจะเสียวก็เสียวได้ไม่สุดเพราะลมคอยหยุดกระแทกตลอด
ยิ่งทำแบบนี้ความอยากก็เพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าตัว
ในหัวเขาคิดไปไกลแล้วว่าถ้าหลุดไปได้จะเป็นฝ่ายนั่งคร่อมแล้วขย่มให้หนำใจ
แต่ไม่
ทำไม่ได้เพราะว่าโดนมัดอยู่นี่ไง
“ใจร้าย..ชิบ ฮื่อ”
“พอใจตอนไหนก็ปล่อยเองแหละ”
“ลม..อึก..ขอร้อง อ๊ะ”
ร่างเล็กครางอีกระลอกเมื่อจังหวะเนิบนาบในตอนแรกถูกเพิ่มให้เร็วขึ้น
ลมยันแขนเอาไว้กับเตียงแล้วก้มหน้าลงมามองยิ้ม มันอาจจะดูหล่อเหลาในสายตาคนอื่น
แต่ตอนนี้โซ่กลับกัดฟันกรอดและอยากต่อยเข้าซักเปรี้ยง
ใครจะรู้ว่าท่าทางนิ่งเงียบแบบนั้น พออยู่บนเตียงแล้วชอบสรรหาอะไรมาเล่นเป็นประจำ
แต่ครั้งนี้แหละแกล้งเขาหนักสุด
จนตอนนี้อารมณ์มันพุ่งปะทุจนชักจะกลั้นเอาไว้ไม่อยู่แล้ว
กายทั้งสองสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว
ลมเงยหน้าขึ้นสูดปากเมื่อช่องทางร้อนตอดรัดเขาหนักกว่าที่คิด
เอวหนาซอยตัวเองเข้าไปทั้งลำ ขยับไสอย่างถี่รัวจนโซ่บิดเกร็งไปทั้งร่างกาย
เหงื่อเม็ดพรายซึมออกมาตามกรอบหน้าสวยและลำคอจนเห็นได้ชัด
แม้ว่าแอร์ที่เปิดอยู่จะทำหน้าที่ของมันแต่ก็ไม่อาจกลบความร้อนรุ่มของทั้งคู่ได้
โซ่ครางสะบัด
เสียงใสดังก้องไปทั่วห้องกว้าง เตียงขนาดใหญ่สั่นคลอนไปตามแรงกระแทก
ใบหน้าเนียนเบ้ออกเพราะความเสียวจนสุดจะทน ลมแกล้งกระแทกเข้าแบบย้ำๆ
จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันดังเข้ามาไม่ขาดสาย
ข้อแขนทั้งสองข้างถูกมัดเอาไว้ที่ด้านบนจนเริ่มจะชา แต่เขากลับรู้สึกปวดหนึบตรงกลางลำตัวมากกว่า
“ลม..ไม่- อื้อ ไม่ไหวจริงๆ”
เขาพยายามปั้นคำพูดให้เป็นประโยค
กัดฟันแน่นกลืนความเสียวลงคอก่อนจะจ้องลึกเข้าหาดวงตาคู่สวย
ความทรมานจากการโดนแกล้งทำเอาน้ำตาคลอไปหมด คนตัวเล็กอ้อนวอนอย่างหมดแรง
ทั้งๆที่ลำตัวถูกล็อคเอาไว้แน่นแล้วร่างสูงก็ไม่ได้ผ่อนแรงลงเลยสักนิด
ก็คงจะถึงจุดที่ต้องช่วยเหลือ
แน่นอนว่าเขามองหน้าโซ่ด้วยสายตาของคนที่กุมชัยชนะ
มือหนาส่งไปกำรอบแกนกายที่บวมเป่งก่อนจะออกแรงรูดให้พร้อมขยับเอวไปด้วย
จังหวะที่รับกันทำเอาโซ่ร้องครางอย่างลืมอาย เขาเสียว.. เรียกได้ว่าเสียวจนแทบจะขาดใจ
แล้วก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกต่อไปแล้ว
“อ๊ะ..ลม..ฮึก..โอ๊ย-ลม!”
กายสูงขยับข้อมือแบบเร็วๆจนกระทั่งความอึดอัดทะลักออกมา
มันมากเสียจนต้องหยุดการเอากันไปชั่วขณะ เขาเร่งชักรูดจนโซ่ปลดปล่อยออกมาจนหมด
หยาดน้ำสีขุ่นเลอะเต็มหน้าท้องของอีกฝ่าย ลมมองมันตัดสลับกับใบหน้าที่แสนจะอิดโรยด้วยความพึงพอใจ
แล้วแมวน้อยขี้ยั่วของเขาก็ถึงคราสลบเหมือด
ร่างสูงหัวเราะออกมาอีกครั้ง ถึงแม้ว่าวันนี้เขาจะโมโหในตอนแรก แต่พอกำราบโซ่ได้
ก็น่าจะทำให้อารมณ์ดีจนคืนนี้เก็บไปฝัน
แกนร้อนถูกถอนออกไป
ความโหวงทำให้ร่างเล็กร้องครางออกมาเบาๆ ก่อนจะถดตัวขึ้นเนื่องจากเขาแสบแขนไปหมดแล้ว
“ลมปล่อยเค้านะ นะ”
“อ้อนหรอ เลิกดื้อดิ”
“ก็บอกแล้วว่าถ้าลมทำตัวดีๆเค้าจะไม่ดื้อ”
“ก็ดีอยู่นี่ไง”
“ไม่อยากจะเชื่อ” โซ่แกล้งเบะปาก
ตาเรียวจ้องมองคนตรงหน้าอย่างไม่กลัวเกรงใดๆ
“ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยชอบใครนอกจากมึง
จะเอาไรอีกหืม” กายสูงโน้มเข้าไปหาพร้อมกระซิบถาม
ริมฝีปากใกล้กันเพียงคืบก่อนที่จะทาบลงจูบอีกครั้ง
ลมปลดแขนเรียวให้หลุดจากการถูกมัดแม้ว่าปากของทั้งคู่ยังคงดูดดื่ม
โซ่สอดแขนเข้ากอดลำคอแกร่งเอาไว้ในตอนทีก่อนจะกดจูบต่อโดยไม่ปฏิเสธ
เอวบางถูกอุ้มขึ้นมานั่งเกยอยู่บนตัก
ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเป็นฝ่ายถอดถอนออกไป แล้วไล่สันจมูกกดหอมไปทั่วๆลำคอขาวแทน
“ขย่ม”
“เหนื่อยแล้ว แกล้งทำไม”
“ยังไม่เสร็จเลยเนี่ย เร็ว”
ลมย่นคิ้วด้วยความขัดใจ
“หิวข้าว จะไปกินข้าวก่อน”
“เล่นตัวนักนะโซ่
เดี๋ยวกูจะฟาดมึงอีก”
“ก้นแดงแล้วเนี่ย! ซาดิสม์หรอมึงอะ”
โซ่ตีไหล่ร่างสูงแรงๆไปที ก่อนจะยืดกายลุกขึ้นแล้วเดินไปบิดตัวมองกระจกที่หน้าตู้เสื้อผ้า
“ยังไม่หายเลยเห็นมั้ย!”
“แล้วยังไง
ถ้าไม่ดื้อกูก็ไม่ทำหรอก” ลมยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจนัก
ก่อนจะก้าวขาไปประชิดตัวร่างเล็กแล้วคว้าเอวบางเข้ามาล็อคไว้
“ลม!”
“จะว่าไปเอาหน้ากระจกก็ดี
ดูแล้วจำไว้ด้วย มึงจะได้รู้ว่าตัวเองเป็นของใคร”
“อะ..อย่าเพิ่ง..อ๊ะ”
โซ่อ้าปากค้างเมื่อถูกจับเอวกึ่งไปด้านหลัง เขาตามความไวของร่างสูงไม่ทัน
รู้ตัวอีกทีแกนร้อนที่ยังแข็งตัวอยู่ก็สอดเข้ามายังช่องทางเดิมจนสุดลำ
แถมไม่พอยังออกแรงขยับในทันทีอีกต่างหาก กายบางสั่นคลอนไปตามแรงโยก
จนต้องยันแขนเอาไว้กับตรงกระจกด้านหน้าเพื่อไม่ให้ตัวเองล้ม
“มุมนี้..อ่า โคตรดี”
“ลม..อ๊ะ ก็บอกว่าหิวงะ..ไง”
“หิวก็กินครับ ซี๊ด..เนี่ย
มึงกินกู”
“อื้อ!”
“..เข้าไปทั้งลำเลย อิ่มไหม?”
“ไอ้..ลามก ลม..อื้อ!”
โซ่กัดฟันแน่น
ความเสียวเริ่มรุมเร้าเขาอีกครั้งจนยืนได้ไม่นิ่ง
แต่ก็ยังดีที่คนด้านหลังคอยประคองสะโพกเอาไว้ให้
ท่อนเนื้อร้อนสอดเข้าออกเป็นจังหวะถี่รัว แล้วเสียงครางต่ำก็ดังออกมาด้วยความชอบใจ
ลมทอดสายตามองทุกสัดส่วน
ตั้งแต่ช่วงสะโพกที่กลืนกินเขาเข้าไปจนสุด ไล่ขึ้นไปยังแผ่นหลังขาวๆที่บิดแอ่นด้วยความกระสัน
เขาสบตาเข้ากับโซ่ผ่านทางกระจก ร่างเล็กกัดฟันกรอกด้วยความเคือง
แต่พอถูกกระแทกซ้ำๆก็ต้องนิ่วหน้าและร้องคราง
“ลม..อ๊ะ..อึก ไม่ไหว”
“ก็บอกแล้วว่าจะเอาจนบอกไม่ไหว”
“อ๊า..อ๊ะ- อื้อออ”
“แต่ถึงมึงไม่ไหว กูก็จะทำต่ออยู่ดี”
ลูกผู้ชาย เกิดมาต้องพูดจริงทำจริง
- วายุภัค , 2017
tag : #ใครเป็นแฟนใคร
ติดตามการอัพเดทได้ทางทวิตเตอร์ @JBN7x นะคะ ♥
โอ้ยๆๆ โซ่ดื้อนะเนี่ยเดี๋ยวตีเลย ส่วนลมนี่ร้ายมั่กๆ ชอบมากค่า ไรท์สู้ๆเด้อ ❤
ตอบลบอหหหหหห ลมมม ลมจาจับแน้วววว มันดีมากกกกกกกกกกกก
ตอบลบลมอย่าทำน้องงงงง(ทำเยอะๆเลยลูก) 😇😇😇
ตอบลบ