Episode 06 ( Lom x Jaokhun )

WE ARE FRIEND

Lom x Jaokhun

Episode 06

*เหตุการณ์ในตอนนี้ต่อจาก #ใครเป็นแฟนใคร ในจอยลดา ตอนที่6นะคะ

อ่านตอนที่6ให้จบก่อนแล้วถึงจะเข้าใจเรื่องต่อจากนี้น้า

 

โทรศัพท์ในมือสั่นครืดคราดเนื่องจากคนปลายสายกดโทรมาหา วายุภัคจ้องที่ตรงหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะกดรับในอึดใจต่อมา สถานการณ์ตรงหน้าทำให้เขาหายใจไม่ทั่วท้องนัก ยิ่งมีข้อความจากเจ้าขุนทักเข้ามาเรื่อยๆ เพื่อเร่งให้ไปหาก็เริ่มจะพูดไม่ถูก แต่แน่นอนว่าเขาไม่อาจปฏิเสธโซ่ได้ มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่ใช่ว่าโซ่เอาแต่ใจ แต่เขานั่นแหละที่ยอมทุกอย่างเอง

(รับก็ช้า มัวทำอะไร)

อีกฝ่ายถามพร้อมกับหัวเราะคิกคักต่อท้าย น้ำเสียงที่ฟังดูสนุกสนานทำให้เขาพอจะนึกหน้าของโซ่ออก เดาก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังสนุก แต่พอคิดว่าไอ้คนดื้อด้านเริ่มเมาแบบกรึ่มๆเขาก็หงุดหงิดขึ้นมาหน่อยๆ

“หาหูฟังเฉยๆ”

(อ้อหรอ นึกว่าหนีใคร)

“มึงอยู่ไหน?” ลมเอ่ยถาม ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะเปลี่ยนเรื่องอะไรขนาดนั้น แต่เพราะรู้กันดีว่าวันนี้โซ่ออกไปเที่ยว แล้วก่อนจะโทรมาดันเป็นฝ่ายเอ่ยปากชวนให้เซ็กส์โฟนด้วยซะได้ ความจริงมันก็ไม่เหมาะสมเท่าไหร่ นั่นก็เพราะว่าเขาห่วงร่างเล็กนั่นแหละ

(ลานจอดรถ)

“ไปทำอะไรตรงนั้น?”

(คิดถึงมึงไง จะให้กูทำที่โต๊ะปะล่ะ) โซ่ถามแบบขำๆอีกครั้ง ก่อนที่เสียงปลดล็อกรถจะดังเข้ามาในสาย ทำเอาลมขมวดคิ้วเข้าหากันมุ่น

“อยู่ในรถใคร?”

(ไอ้เดย์)

“มึงออกมาเลย ไม่ต้องทำในรถมัน”

(เรื่องมาก ก็มันฝากกุญแจรถไว้ที่กู)

“มันหาเรื่องจะกลับกับมึง”

(แล้วไง มึงมารับได้ปะล่ะ)

“กูไม่ชอบเนี่ย ออกมา”

(เขามานั่งข้างในแล้ว มึงมาหาหน่อยดิ)

กายสูงถอนหายใจยาว เขาขบสันกรามแน่น สาบานว่าถ้ามีความสามารถพิเศษเหมือนในหนังเรื่องจัมพ์เปอร์ เขาจะหายตัวไปฟาดก้นของร่างเล็กแรงๆสักทีให้หายดื้อ

“มึงเมาแล้วเนี่ย บอกว่าอย่าเมาทำไมไม่ฟัง”

(ก็มึงไม่มาห้ามกูเอง)

“กูลงโทษมึงแน่โซ่”

(ลงโทษยังไงครับ..หืม จับมัดแขนแล้วเอาแรงๆงี้ปะ) ไม่ว่าเปล่ายังแกล้งผ่อนเสียงครางออกมาเบาๆ โซ่ยังคงเป็นตัวแสบเสมอ และแน่นอนว่ามันก็ทำให้เขาไปไหนไม่รอด

“อยากโดนแบบนั้น?”

(อยากโดน อือ.. ในรถร้อนจัง ลมถอดเสื้อให้โซ่หน่อย)

ประโยคต่อท้ายเบาหวิวจนคนฟังใจไม่นิ่ง และเพราะว่าเคยนอนด้วยกันเขาถึงได้จินตนาการออกว่าคนปลายสายกำลังมีสีหน้าแบบไหน โซ่รู้ทันเขาหมดทุกอย่าง น้ำเสียงแบบไหนที่ฟังแล้วแพ้ รูปประโยคแบบไหนที่ฟังแล้วปฏิเสธไม่ได้ สุดท้ายชายหนุ่มก็ตกเป็นรองโดยไม่ทันรู้ตัว

เสียงหอบหายใจกระเส่าดังมาตามสาย พร้อมกับอะไรก็ไม่รู้ที่ดังกุกๆ กักๆ ยอมรับว่าตื่นเต้น เพียงแค่ได้ยินเสียงครางเบาๆ ดังมาเป็นครั้งคราว พูดกันตรงๆว่าแค่ฟังเพียงแว่วๆ มันก็รู้สึกหน่วงๆอยู่ที่ตรงกลางหว่างขาเข้าเสียแล้ว

(ลม.. โซ่คิดถึงนะ)

“อย่ายั่วกูจะได้ไหม เอาตรงๆ มึงกลับเหอะ”

(กูต้องการมึง)

“พรุ่งนี้กูก็กลับแล้ว หรือถ้าจะทำกันก็กลับห้องดิ้ กูไม่อยากให้มึงทำแบบนี้ข้างนอก” เขาพูดเสียงจริงจัง หากแต่ลมหายใจของอีกฝ่ายก็ยังดังมาตามสายเรื่อยๆ โดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุด

(เดี๋ยวนี้ดุจัง อยากลองเล่นบทอะไรใหม่ๆไหม)

“ตอนนี้กูอยากลงโทษมึงมากเด็กดื้อ อย่าให้เจอ”

(ถ้าเจอจะทำอะไรครับ)

“จะฟาด”

(ตรงไหนบ้าง)

“ตรงก้น”

(ฮื่อ เจ็บนะ อย่าตีแบบนั้น)

คนฟังถึงขั้นกลืนน้ำลายลงคอ ในหัวของเขาจินตนาการอะไรต่อมิอะไรไปไกลจนไม่อาจย้อนกลับ มันมีแต่โซ่ โซ่ โซ่ ลอยอยู่เต็มไปหมด ใบหน้าของโซ่ รูปกายของโซ่ ผิวขาวเนียนนั่น ไหนจะน้ำเสียงที่ร้องอื้ออึงผ่านสายโทรศัพท์นี่อีก

ทำไมเขาไม่อยู่ใกล้ๆ ไอ้คำพูดมโนทั้งหมดที่ถูกสร้างขึ้นมาจะทำให้เป็นความจริงเข้าสักวัน เพียงแค่คิดเจ้าวายุภัคตัวน้อยก็ตื่นจากฝัน ส่วนกลางลำตัวดันกางเกงออกมาจนเห็นชัดเจน ความอยากกับความถูกต้องทำเอาเจ้าตัวถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดเสียงเข้ม

“ไม่อยากโดนตีก็อย่าดื้อ กลับห้องแล้วค่อยทำครับ”

(ตอนนี้อยู่ในรถก็ทำได้ ยังไม่เคยทำในรถเลย)

“กูจะทำมึงทุกที่แหละโซ่ แต่กูต้องอยู่ด้วย โอเคมะ?”

(ตอนนี้มันแข็งรึยัง?)

“...”

(บอกมา)

“อืม”

(ขอดูหน่อย)

“ไม่อยู่ด้วยกันแล้วทำกล้า เจอหน้ากูจับยัดปากอย่ามาร้อง”

เสียงหัวเราะดังมาตามสายอีกครั้ง ท่าทางสนุกสนานนั้นทำให้เขาบอกกับตัวเองว่าถ้าเจอหน้าเมื่อไหร่จะต้องตีร่างเล็กจนก้นลายแน่ๆ บางทีมันก็น่าหงุดหงิดใจที่ต้องบินมาทำงานไกลๆ แถมก่อนบินมาทำงานโซ่ยังป่วยนอนจมจนกลายเป็นว่าต้องงดกิจกรรมเข้าจังหวะไปก่อน

(จับยัดปากมาทีก็ร้องเพราะมันเต็มปากเถอะ ไม่ได้งอแงซักหน่อย)

“ขอโทษครับที่ใหญ่”

(คิดถึงแล้วเนี่ย มาหาที)

“พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว มึงนั่นแหละ กลับไปที่โต๊ะเดี๋ยวนี้” คราวนี้พูดเสียงเข้มมากกว่าเดิม แม้ในใจจะรู้ว่ายังไงโซ่ก็ไม่ฟังแต่อย่างน้อยเขาก็ไม่อยากให้ร่างเล็กอยู่คนเดียวในเวลาแบบนี้

(สั่งเหรอ)

“น่ารักกับกูหน่อย ปกติมึงเมาแล้วจะพูดง่ายนะโซ่”

(กูเกลียดตัวเองตอนตามใจมึงชิบหาย) ร่างเล็กบ่นอุบอิบ แล้วนั่นก็ทำให้คนฟังหัวเราะหึ (ก็ไหนบอกว่ามันแข็งแล้วไง ทำให้มันลงดิ)

“กูจัดการเอง กลับไปที่โต๊ะเดี๋ยวนี้”

(เปิดกล้องดิ้)

มือหนาแตะเข้าที่ปุ่มเปิดกล้องโดยไม่รอช้า ภาพตรงหน้าทำให้เขาใจเต้นได้ง่ายๆ เพียงแค่เห็นโซ่ทำตาปรือๆมองมาทางนี้ แม้ว่าบริเวณรอบข้างจะมืดทำให้มองเห็นได้ไม่ชัดนักก็เถอะ แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้คำว่าน่ารักลอยเด่นชัดอยู่ในหัว

“เมา”

(ไม่เยอะ)

“ไม่ต้องดื่มแล้วนะ พอ”

(ห้ามไม่ได้หรอก อยากไม่อยู่เอง)

ลมขมวดคิ้วมุ่น เขาหงุดหงิดจนไม่อาจห้ามได้ ทั้งๆที่ปกติจะเป็นคนที่มีใบหน้านิ่งเฉยอยู่แทบจะตลอด แต่โซ่มักจะทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเองทุกที

“คราวหลังกูจะหิ้วมึงไปด้วยทุกที่”

(ให้จริงเหอะ) โซ่แค่นหัวเราะ ก่อนจะเขยิบหน้าเข้ามาใกล้กล้องแล้วพูดด้วยน้ำเสียงทีเล่นทีจริง (ดูรอบห้องดิ้ อยู่คนเดียวจริงปะ?)

“เช็กขนาดนี้คบกับกูเลยปะ”

(ก็ไหนบอกจะจีบกูไง กูก็ต้องทดสอบความจริงใจของมึงด้วย)

“อยู่คนเดียว” ลมตีหน้าซื่อ เขากดสลับกล้องให้เป็นกล้องหลังแล้วถ่ายให้ดูบริเวณรอบๆ โดยไม่อิดออด

(คืนเดียว เอากระเป๋าไปเยอะเนอะมึงอะ)

“ของพี่ปุ๊กกี้ เอามาฝากไว้”

(ทำไมต้องเอามาฝากไว้?)

“ห้องพี่เขามีของเยอะแล้ว นอนสองคนด้วย ก็เลยเอามาฝากไว้ห้องกูใบนึง”

(เชื่อได้กี่เปอร์เซ็นต์)

“ร้อย”

(ก็แล้วไป อย่าให้จับได้ละกัน)

ภาพตรงหน้าจอถูกปิดไปทั้งอย่างนั้นพร้อมกับสายที่ตัดไปโดยไม่ลา ก่อนที่ลมจะลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วค่อยหยิบคีย์การ์ดออกมาจากห้อง เขาไม่ลืมส่งข้อความไปกำชับโซ่ว่าห้ามดื่มเหล้าอีกหน แม้ว่าจะถูกอีกฝ่ายกวนประสาทกลับมายังไง แต่ขายาวๆก็รีบก้าวไปด้านหน้าด้วยความว่องไวเพราะรู้ว่ามีใครอีกคนรออยู่

มือหนาหยิบเอาโทรศัพท์มาเปิดดูแชทจากอีกฝ่าย เขาพบกับแจ้งเตือนที่มากพอสมควร ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันเข้ามาเรื่อยๆในขณะที่เขาวีดีโอคอลกับโซ่ แต่ถ้าจะให้ตอบก็กลัวว่าจะมีปัญหากับอีกฝ่ายแน่เพราะฉะนั้นเขาจึงตัดสินใจปล่อยทิ้งเอาไว้ก่อน

“หน้างอ” ลมเป็นฝ่ายเอ่ยทักหลังจากที่เดินมาถึงสถานที่นัดพบ ด้านหลังโรงแรมในตอนดึกๆ ไม่มีใครเดินผ่านมาทางนี้ และแน่นอนว่ามันจะกลายเป็นสถานที่ส่วนตัวของพวกเขาทั้งสองคนในเวลาถัดไป

“ทำไมไม่ตอบ มึงหายไปไหน?” เจ้าขุนถามแบบเหวี่ยงเล็กน้อย เนื่องจากว่าเขายังไม่สามารถปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติได้

“พี่ปุ๊กกี้เรียกไปคุยงาน กูตอบไม่ได้”

“มีงานอีกหรอ?”

“คุยเรื่องงานวันอื่น”

“แล้วไม่บอกเขาไปล่ะ ปล่อยให้กูรอ”

“เขาไม่รู้นี่ว่ากูนัดมึงไว้ หรือจะให้บอกว่าจะมาเอากัน?” คิ้วเรียวเลิกขึ้นด้านบน ท่าทางกวนประสาทด้วยหน้านิ่งๆนั่นทำให้เจ้าขุนกำมือแล้วต่อยเบาๆหนึ่งทีที่ตรงหน้าอก

“เนี่ย แล้วกูก็โกรธมึงไม่ลงทุกที” คนหน้าหวานเบ้ปากใส่ เจ้าขุนมองค้อนด้วยความงอน เป็นเหตุทำให้แก้มกลมๆนั้นน่าหยิกมากกว่าเดิม

“ถ้าพี่เขาคุยนานกว่านี้ก็จะบอกให้พอได้แล้ว กูเองก็ไม่อยากจะรอเหมือนกัน”

“แล้วจะบีบแก้มทำไมเล่า” มือเล็กปัดมือใหญ่กว่าออก ก่อนจะสะบัดหน้าหนีอีกฝ่ายแล้วหันหลังให้

“ไม่ให้บีบแก้มแล้วจะให้บีบอะไร นี่อ่อ”

มือใหญ่คว้าหมับเข้าที่สะโพกกลมแล้วออกแรงขยำ ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือถูกที่เป็นฝ่ายหันหลัง เพราะทันทีที่แขนแกร่งสวมกอดเข้าที่เอวเจ้าขุนก็พบว่าเขาไม่สามารถหนีอ้อมแขนใหญ่ได้อีกต่อไป

ตาเรียวเบิกกว้างขึ้นเมื่อโดนขยำตรงบั้นท้ายไม่เลิก ไหนจะจมูกโด่งที่กดลงมาหอมอยู่ตรงท้ายทอย ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ไม่สามารถโกรธอีกคนได้นานเลยจริงๆ ทั้งๆที่ตอนแรกทั้งเบื่อทั้งนอยด์ ขนาดเขาบอกไปแล้วว่ารอบด้านนั้นมืดสนิท มีอย่างที่ไหนปล่อยให้รออยู่คนเดียวตั้งนาน แต่พอฟังเหตุผลสั้นๆไม่กี่ประโยค ความหงุดหงิดในทีแรกก็ปลิวหายไปจนแทบจะไม่เหลือ

บางทีเขาอาจจะเก็บกดเพราะเล่าเรื่องความสัมพันธ์นี้ให้ใครฟังไม่ได้ เมื่อกี๊ก็นั่งเป็นบ้าอยู่คนเดียวโดยที่ไม่ได้ระบายกับใคร หันไปรอบด้านก็เจอแต่ลมทะเลและเม็ดทราย นั่นอาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เขารู้สึกเหงาและเดียวดาย

“อ๊ะ อย่าบีบตรงนั้น” เสียงหวานร้องห้ามเมื่อมือที่สาละวนอยู่ตรงบั้นท้ายเลื่อนมาตรงหน้า มือหนาคว้าหมับเข้าที่ส่วนกลางลำตัวก่อนจะบีบขยำมันเต็มแรง เค้นคลึงเอาแบบไม่เกรงใจจนคนถูกกระทำตัวอ่อน สะโพกผายถดไปด้านหลัง ชิดติดกับหน้าขาแกร่งจนแทบไม่มีช่องว่าง

“อืออ.. ทำไมมึงแข็งไวจัง”

“ไม่ได้ปล่อยไง” เสียงทุ้มตอบอยู่ที่ข้างหู พร้อมทั้งบดเบียดปลายนิ้วเข้าหาแกนร้อนจนแข็งสู้มือ เจ้าขุนเม้มริมฝีปากด้วยความอดกลั้น หัวเข่าหนีบเข้าหากันเพราะความเสียวสะท้าน หากแต่เขากลับไม่ทันคนด้านหลัง ฝ่ามือหยาบล้วงเข้ามาในกางเกงอย่างไม่บอกไม่กล่าว มันไวมากจนบิดกายหนีไม่ทัน ก่อนที่มือร้อนๆจะทาบจับลงบนแกนกายขนาดพอดีมือแล้วชักรูดเป็นจังหวะเนิบนาบ

“อ..อ๊ะ อย่าขยี้” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันมุ่น เพราะโดนปลุกเร้าเสียจนน้ำใสหนืดไหลซึมออกมาตรงส่วนปลาย สะโพกนิ่มเบียดเสียดอยู่กับท่อนเอ็นแข็งตึง ดุนดันเสียจนคนด้านหลังเริ่มจะน้ำลายหนืดเนื่องจากต้องการปลดปล่อย

เขาปลุกเร้าคนตัวเล็กอยู่สักพัก ก่อนจะตัดสินใจกดให้เจ้าขุนย่อเข่าลงตามคำสั่ง มือหนาควักเอาความอึดอัดออกมารับลมทะเลอย่างไม่รอช้า มันบวมเป่งด้วยแรงกำหนัด ส่วนหัวแดงๆเต็มเปี่ยมไปด้วยความอยากที่ทะลักออกมาภายนอก น้ำใสๆซึมออกมาจนเห็นได้ชัด และแน่นอนว่าคนที่มองมันก็รู้ดีเช่นกันว่าต้องทำอย่างไร

เจ้าขุนเงยมองคนตรงหน้า ก่อนจะอ้าปากรับความใหญ่โตเข้ามายังช่องปาก มือนุ่มนิ่มประคองตรงส่วนโคนเอาไว้แล้วใช้ริมฝีปากดูดดุนที่ตรงส่วนหัวจนเกิดเสียงเสียดสี

“อดอยากมาจากไหน ทำไมมันบวมขนาดนี้”

“จากมึงมั้ง ดูดแรงๆดิ ซี๊ด..” ไม่รอให้ถามอะไรมากเขาก็รั้งท้ายทอยบางให้เข้ามาใกล้ แกนร้อนถูกดันเข้าไปในโพรงปากชื้นแฉะ ส่วนหัวผลุบๆโผล่ๆจนกระทั่งน้ำลายใสๆเคลือบแทบจะทั่วทั้งลำ

สะโพกหนาดันเข้าออกเป็นจังหวะย้ำๆ เขาสูดปากทุกครั้งที่เจ้าขุนดูดเม้มที่ตรงส่วนปลายหรือใช้ลิ้นดันดุนตรงบริเวณส่วนหัวจนเสียววาบ หน้าท้องแกร่งเกร็งจนขึ้นรูป ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นหลับตาพริ้มด้วยความพอใจก่อนที่ความต้องการจะเรียกให้เขาฝืนดันมันเข้าไปจนสุดแท่ง

“แค่ก..อื้อ”

“อย่าไอดิ เอาเข้าลึกๆมันเสียวอะ อ่า..” เขากระตุกยิ้มเมื่อเห็นว่าร่างเล็กไอโขลก มือนิ่มๆนั้นฟาดลงมาที่ตรงหน้าขาเข้าอย่างจังแต่ก็หาทำให้รู้สึกเจ็บไม่ และแน่นอนว่าคนคุมเกมไม่ยอมปล่อยให้ร่างเล็กได้ต่อว่าอะไร ท่อนเนื้อร้อนยังคงขยับเข้าออกอยู่ที่ริมฝีปาก หัวแม่มือใหญ่ปาดเอาคราบน้ำใสๆที่ซึมออกมาเลอะแก้มเนียนให้ออกไปก่อนจะซอยเอาเข้าออกเป็นจังหวะต่อเนื่อง

“ฮึก..อ อื้อ อึก”

“อ่า เจ้าขุน ซี๊ดด ดูด- ดูดแรงๆ อ่า..”

ใบหน้าหวานเหลือบมองคนด้านบนก่อนจะเลื่อนมือไปคลึงลูกกลมๆสองลูกนั้นให้ เขาห่อปากดูดเม้มจนกระทั่งอีกฝ่ายพึงพอใจ แม้ว่าจะรู้สึกเมื่อยแค่ไหนก็ไม่ปริปากบ่น เพราะเขาชอบเวลาที่ลมพอใจ ลูกกระเดือกขยับเคลื่อนไปตามแรงกลืนน้ำลายนั้นช่างสวยงาม ไหนจะเสียงครางทุ้มที่ดังออกมาเรื่อยๆเพราะความเสียวนั่นอีก

อะไรที่เป็นลม เจ้าขุนก็ชอบทั้งนั้น

“อยากโดนเอายัง??”

ร่างเล็กพยักหน้าทั้งๆที่ท่อนเนื้อร้อนยังคงคาอยู่ตรงปาก เขาผงกหัวรัวๆแล้วผละออกมองอ้อน ริมฝีปากเล็กๆกดจูบที่ตรงส่วนปลายด้วยความรักใคร่ก่อนจะแนบข้างแก้มบดเบียด ส่งสายตาเยิ้มๆทอดหา

“ก็อยากโดนอยู่ตลอด”

“พูดดี คืนนี้ไม่ต้องนอน”

แขนเรียวถูกจับให้ยืนขึ้น เจ้าขุนส่งมือไปยันเอาไว้กับต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกล ลมเย็นที่พัดมากระทบต้นขาเตือนสติว่าตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในที่ลับตา ใบหน้าหวานหันมองรอบด้านตามประสาคนที่อดจะระแวงไม่ได้ แม้ว่ามันจะน่าตื่นเต้นแบบโคตรๆก็เถอะ อารมณ์ในตอนนี้สลับไปมาระหว่างกลัวคนจะมาเห็นกับแรงอารมณ์ที่พุ่งทะลัก

“อ๊ะ..อื้ออ” ก่อนที่สติทั้งหมดจะถูกฉุดกระชากด้วยสิ่งใหญ่ที่สอดเข้ามาทางด้านหลัง แผ่นหลังบางแอ่นรับก่อนจะกัดฟันแน่น เมื่อลมแกล้งดันเข้ามาแบบไม่บอกไม่กล่าว ช่องทางร้อนตอดรัดสิ่งแปลกปลอมจนคนด้านหลังสบถด้วยความเสียว คนตัวสูงกดแช่มันเอาไว้แบบนั้นก่อนจะเลียริมฝีปาก

มือหนาบีบแก้มก้นเนียนนิ่มในระหว่างรอให้อีกคนได้ปรับตัว เขาจ้องมองช่องทางสีชมพูแดงด้วยความต้องการ เฝ้ามองท่อนเนื้อร้อนที่ค่อยๆขยับเข้าออกแบบช้าๆ มองตัวเองถูกกลืนกินทั้งท่อน ยิ่งเห็นก็ยิ่งความต้องการพุ่งพล่านราวกับภูเขาไฟระเบิด

“ไม่มีคน อ่า.. ครางได้เลย”

“บ..บ้า กูก็ไม่กล้าอยู่ดี” เจ้าขุนหันหน้ามาตอบกลับ ใบหน้าเนียนบิดเล็กน้อยด้วยความเสียว อีกฝ่ายล็อคเอวของเขาเอาไว้แล้วเสยตัวซอยเอวเข้ามาเมื่อเริ่มขยับได้ดี ความลื่นจากถุงยางช่วยพวกเขาได้เสมอ และช่องทางของเจ้าขุนก็ยังคงคับแน่นไม่เปลี่ยน

“กูชอบฟังมึงร้องไง ร้อง”

“อ๊ะ! อย่า! แกล้ง..อ๊า ลม..” มือบางจิกเข้ากับต้นไม้หยาบตรงหน้า กายเล็กสั่นสะท้านไปตามแรงกระทั้น ร่างสูงซอยเอวเข้ามาย้ำๆราวกับจะแกล้ง ความลึกทำให้โดนจุดกระสันเข้าเต็มเปา ทำเอาความเสียวแล่นมาจนต้องเกร็งไปทั้งตัว

เจ้าขุนเชิดหน้าขึ้นคราง ริมฝีปากบางเผยอกว้านหาอากาศ แววตาที่คนด้านหลังมองมาราวกับจะหลอมละลายเขาได้ทั้งตัว และได้เห็นเมื่อไหร่ก็ใจเต้นแรงทุกครั้ง เขาหลงรักอีกฝ่ายมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เป็นรักแรก รักเดียว ไม่มีใครมาแทนที่ได้ ทุกครั้งที่ท่อนเนื้อร้อนกระแทกเข้ามาหนักๆ มันเหมือนกับจะย้ำให้รู้สึกดีว่าตอนนี้เขาเป็นของอีกฝ่าย ไม่ว่าจะของชั่วคราวหรือค้างคืนแต่ยังไงมันก็คือความจริง และเจ้าขุนเองก็ยินดีที่จะรับมัน

“ส..เสียว อื้อ.. ลม เสียว..”

“ก็ร้อง อ่า..ดังๆ”

“อาย..อ๊ะ อายเขา”

สะโพกผายถูกรั้งขึ้นจนต้องเขย่งขา เจ้าขุนจิกปลายเท้าลงกับทรายนิ่มๆที่อยู่ด้านใต้ ทั้งเขาและลมต่างก็เปลือยเปล่าแต่ตรงช่วงล่าง หากแต่เสื้อผ้าด้านบนที่หลุดลุ่ยไปตามแรงกระทำกลับชวนมองให้มีอารมณ์มากกว่าเดิม

เสื้อที่ตรงด้านหลังถูกเลิกขึ้นสูง ปลายลิ้นร้อนก้มเลียไล่ขึ้นมาจนเสียววาบไปทั้งร่างกาย ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะสิ้นสุดที่ตรงท้ายทอยบาง ฟันคมแกล้งงับลงเบาๆจนคนตัวเล็กหดคอหนี เจ้าขุนหอบแรงเมื่อช่วงล่างของอีกฝ่ายไม่ได้ลดแรงกระทำเลยแม้แต่น้อย แถมมือซุกซนยังสอดเข้ามาใต้เสื้อแล้วบดขยี้ยอดอกจนแข็งตึงไปหมด

กายบางสั่นไหวอย่างรุนแรง คนด้านหลังเองก็ไม่ได้ปราณี และแน่นอนว่าความเสียวก็พุ่งปรี๊ดขึ้นด้วยเช่นกัน เสียงหอบหายใจปะปนอยู่กับเสียงคราง สลับกันไปมาตามแรงกำหนัด เอวหนาซอยกายเข้าไปเป็นจังหวะถี่รัว ลำแขนแกร่งโอบกอดร่างตรงหน้าเอาไว้แน่นพร้อมกับผ่อนลมหายใจซุกอยู่ตรงหลังหู

“ยืน..จะ-อ๊ะ ไม่ไหว.. แล้ว อึก..เสียว”

“กูกอดอยู่นี่ไง ซี๊ด..”

เนื้อร้อนกระแทกเข้าลึกสุด เกิดเป็นเสียงหน้าขากระทบกับแก้มก้นเนียนนุ่ม เจ้าขุนหวีดครางเสียงสั่น น้ำตาไหลคลอไปด้วยความเสียวสะท้านจนขนลุกไปทั้งกาย เขาบิดตัวพยายามจะหนีเมื่อจุดกระสันโดนเร้าไม่หยุดหย่อน มันมากจนต้องกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น พร้อมกันนั้นความเสียววาบก็แล่นมากระจุกรวมกันอยู่ที่ตรงกลางลำตัว

มือบางคว้าส่วนอ่อนไหวของตัวเอง กุมเอาไว้แล้วอ้าปากครางหวิว สองข้างแก้มแดงจัดในตอนที่ได้ยินเสียงคำรามอย่างพอใจของอีกฝ่าย เขาเหลือบหันไปมองแวบหนึ่ง สายตาที่แสนจะร้อนแรงนั้นทำให้ความต้องการที่จะปลดปล่อยใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้วนั่นก็ทำให้เจ้าขุนต้องรีบขยับมือรูดเพื่อคลายตัวเอง

“อ๊า..อ-อ๊ะ ลม..ไม่ไหว”

หน้าท้องแขม่วบิดเกร็งเมื่อความเสียวถาโถมทั้งสองช่องทาง ร่างสูงรู้ดีว่าเขาใกล้จะเสร็จ ทำเอาแรงที่ส่งเข้ามาหนักหน่วงมากกว่าเดิมในตอนแรก มันถี่รัวมากเสียจนพูดไม่ออก คนตัวเล็กกว่าหลับตาลงแน่น เขาแทบไม่รู้ว่าควรจะเพ่งสมาธิไปที่ทางด้านหลังหรือตรงที่มือจับอยู่ก่อนดี

เจ้าขุนหวีดครางอย่างลืมอาย ไม่สนแล้วด้วยว่าใครจะมาเห็นหรือไม่ ความเสียวทำให้เขาแทบจะคลั่ง เหงื่อกาฬที่ซึมออกมาตามหน้าและลำคอไม่ได้เป็นอุปสรรค์ ยิ่งมีเสียงครางต่ำเร้ามาจากทางด้านหลังมันก็ยิ่งรู้สึกเสียว มือบางชักเอ็นร้อน สาวเร้าเอาแบบรัวๆก่อนจะกัดฟันแน่น เข่าทั้งสองข้างหนีบเข้าหากันจนแทบจะย่อตัวลงต่ำ

“มัน..อะ...อื้อออ มันออก..อ๊า”

เจ้าขุนโก่งสะโพกแอ่นหลังจนตัวงอในตอนที่น้ำสีข้นพุ่งลงสู่พื้นทราย และคนด้านหลังเองก็รู้ดีว่าควรจะผ่อนการกระทำเพื่อให้ร่างเล็กได้ปลดปล่อยตัวเองเสียก่อน เขาเอื้อมมือมาช่วยอีกฝ่ายขยับมือ กายบางอ่อนยวบลงในทันทีหลังจากได้ขึ้นไปสู่สวรรค์ ถ้าหากว่าไม่มีอ้อมแขนนี้กอดเอาไว้เขาคงจะทรุดลงไปแล้ว

“อ่อนแอตลอด”

“มึงเอาหนักหน่วงมาก อยากมาจากไหน”

“กูว่าบางทีเอาท์ดอร์ก็สนุกดี” เอ็นร้อนถูกถอนออกไป และแน่นอนว่ามันยังคงแข็งชี้หน้าของคนมองอยู่ แรงอารมณ์ทุกอย่างยังคงอัดแน่นอยู่ในนั้น เจ้าขุนทรุดตัวลงไปนอนราบบนพื้นทรายอย่างไม่กลัวจะเปื้อน ขาทั้งสองข้างอ้าออกในขณะเดียวกับที่ลมย่อขาลงมาคุกเข่า

“ติด..อื้อ.. ติดใจเหรอ” เขาจับแขนแกร่งนั้นไว้ในตอนที่กายหนาสอดท่อนเนื้อเข้ามาเชื่อมกันโดยทันที ช่องทางที่ขยายอยู่แล้วทำให้การขยับไม่ได้ยากเท่าเดิม และมันก็ดีสำหรับคนที่ยังไม่ถึงเส้นชัยอีกด้วย

แขนเรียวปัดป่ายไปตามหาดทราย เขาขยุ้มมันส่วนหนึ่งเมื่อลมเร่งจังหวะจนกายบางเขยื้อนไปตามแรง ท่อนเนื้อร้อนสอดเข้าออกผลุบๆโผล่ๆ และลมเองก็ดันมันเข้าไปจนสุดในทุกๆครั้ง จนร่างเล็กหวีดครางออกมาอีกรอบด้วยความเสียวกระสัน

“ก็ดี..ซี๊ด เสียวสัส..”

“ลม..อื้อ ลึก..”

“อะไร? เอาลึกๆ?” เขาถามด้วยสีหน้ากวนประสาท ก่อนจะแกล้งดึงมันออกจนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้ามาพรวดเดียว ความแรงนั้นทำเอาเสียงครางเล็ดออกมาดังนั่น เจ้าขุนเผลอมองไปรอบกายหวาดผวา หากแต่โชคก็ยังเข้าข้างเขาเพราะไม่มีใครอยู่แถวนี้

“ระแวง..อ่า ไปได้”

“อย่า..อ๊า อย่าแกล้งดิวะ โอ๊ย.. -วันนี้ มึงเอาเสียวชิบ”

“เอาเสียวทุกวัน กูเก่ง” ลิ้นหนาส่งออกมาเลียริมฝีปาก เอวสอบกระแทกซอยเป็นจังหวะรัวเร็ว สร้างเสียงที่แสนจะไพเราะออกมาในทุกครั้งที่เนื้อกระทบเนื้อ ทั้งเสียงทะเล เสียงคราง เสียงหอบ มันปะปนกันจนพวกเขาแทบแยกไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร รู้แค่มันมันโคตรจะดีกับใจ แล้วนั่นก็ทำให้คนตัวสูงเงยหน้าขึ้นไปหลับตาพริ้ม

ลมจดจ่อสมาธิอยู่แค่ที่ตรงกลางลำตัว เขาสูดปากทุกครั้งที่ถูกตอดรัดอย่างแรง และเสียงของเจ้าขุนเองก็เร้าอารมณ์เสียเหลือเกิน

ไม่เลว

การเอากันตรงชายหาดจะเป็นอะไรที่เขาชอบอีกอย่างหนึ่งในชีวิตนี้

“กู.. มันจะเสร็จอีก..อ๊ะ- อีกรอบแล้ว ลม.. ลม”

“อือ เรียกดิ ซี๊ดดด เรียกอีก”

“ลม.. อื้อ! ไม่ไหว..” เจ้าขุนกัดฟันแน่น เขาปั้นเสียงได้ยากเมื่อมันเสียวตรงส่วนปลายอีกครั้ง มือเล็กกุมส่วนอ่อนไหวของตัวเองแล้วชักรูดเพื่อระบายความอัดอั้น เป็นจังหวะเดียวกับที่แกนใหญ่เพิ่มความเร็วในการเข้าออก

“เรียกกู เจ้าขุน..ซี๊ด..”

“ลม..เร็ว- อ๊า..จะแตก..”

“กูก็จะแตก-อึก เนี่ย..”

คนด้านบนตั้งหน้าตั้งตาซอย เป็นอีกครั้งที่เจ้าขุนหวีดเสียงครางลั่น เขาส่ายหน้าสะบัด ข้อมือเล็กขยับไปพร้อมๆกับคนตัวสูง สายตาสอดประสานสายตาในขณะที่กำลังจะไปถึงเส้นชัย มันเป็นวินาทีที่เจ้าขุนแทบจะหัวใจหยุดเต้น เขามองใบหน้าที่แสนจะหล่อเหลานั้นพร้อมกับขยี้คลึงตรงส่วนปลายแบบหนักหน่วง

“อ๊า..อ- มา..อ๊ะ มาแล้ว”

“เชี่ย.. อะ-เสียวชิบ..”

หยาดน้ำข้นๆพุ่งขึ้นเปรอะเสื้อตัวเก่ง พร้อมกับกายแกร่งที่ดันตัวเองเข้ามาจนสุด ลมเชิดหน้าขึ้นร้องครางอย่างสุขสมเมื่อเขาถึงจุดหมาย แม้ว่าเนื้อตัวจะเปื้อนไปด้วยทรายมันก็ไม่ใช่อุปสรรคใดๆ ถ้าหากจะถามว่าให้คะแนนเซ็กส์บนชายหาดรอบนี้เท่าไหร่ ก็ต้องขอบอกเลยว่าเต็มสิบให้ร้อย

แกนร้อนถูกถอดออกไปหลังจากที่ปลดปล่อยหมดสิ้น มือหนารูดถุงยางออกก่อนจะโยนมันไว้ที่ข้างกาย เขาทอดสายตามองคนที่นอนหอบแฮ่กอยู่ตรงหน้าแล้วกระตุกยิ้ม ร่างสูงเองก็เหนื่อยไม่ต่างกัน แต่ดูเจ้าขุนสิหน้าแดงหูแดงไปหมดแล้ว

“ไง.. ชอบ?”  เสียงทุ้มถามแบบขำๆ

“กลัว..อึก คนมาเห็นมากกว่า”

“มึงบอกเองว่าไม่มีคน”

“ก็อดระแวงไม่ได้อยู่ดี” คนตรงหน้ากลืนน้ำลายในขณะที่ทอดสายตามองอ้อน “ลม”

“ว่า?”

“กอดหน่อยดิ” มือเล็กจับตรงชายเสื้อก่อนจะออกแรงดึงให้ร่างสูงโน้มลงไปหา ลมมองท่าทางนั้นอย่างงงๆ ในทีแรก เขายันแขนเอาไว้กับพื้นทรายไม่ได้ทิ้งนำหนักลงไปโถมใส่

“มันเปื้อนทรายเนี่ย”

“แค่กอดเอง เดี๋ยวต้องอาบน้ำอยู่แล้ว” เจ้าขุนว่าพร้อมกับกระตุกให้ร่างสูงทรุดลงไปทับ แขนทั้งสองข้างสวมกอดคนด้านบนเอาไว้แน่น ก่อนจะซุกหน้าเข้ากับซอกคอแกร่งอยู่แบบนั้น

“อะไรของมึง”

“กูแค่อยากมีโมเมนท์หวานๆกันหลังจากเอาเสร็จมั่ง”

“...จะหวานกันไปทำไมวะ มึงไม่ได้เป็นอะไรกับกู” คนฟังตอบอย่างไม่ถนอมน้ำใจ มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร และเจ้าขุนเองก็ไม่ได้รู้สึกโกรธ เพราะยังไงความจริงก็ยังเป็นความจริงอยู่วันยังค่ำ

“เออรู้ว่ามึงไม่ได้คิดไร แต่มันแค่ดีกับใจกู”

“...”

“ไหนๆก็ไม่ยอมให้จูบแล้ว แค่กอดมึงคงไม่ว่าใช่มั้ย”

“อืม” ลมตอบเพียงสั้นๆ เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ พอเป็นแบบนี้คำพูดของโซ่ก็ลอยแวบเข้ามาในหัว และทั้งๆที่ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะหยุดความสัมพันธ์นี้ แต่พอเอาเข้าจริงๆมันกลับไม่ได้เป็นดั่งใจสักเท่าไหร่

“ไว้กูมีเรื่องจะคุยด้วยนะ” เสียงทุ้มเอ่ยอยู่ที่ตรงข้างหู มันเบาหวิวและทำให้คนฟังรู้สึกอะไรบางอย่าง จนกระทั่งเจ้าขุนสวมกอดเอาไว้แน่นมากยิ่งขึ้น พร้อมกับคำพูดถัดมาที่ทำให้คนฟังกลืนน้ำลายลงคอ

“อย่าทิ้งกูนะ”

“...”

“ไม่ต้องคบกับกูก็ได้ มึงจะมีแฟนตอนไหนก็ได้ แต่แค่แวะมาหากูบ้างก็พอ”

“...”

“กูขอแค่นี้จริงๆ” 

ฝากคอมเมนท์ ติดแท็ก #ใครเป็นแฟนใคร ด้วยค่า

เจอกันตอนหน้า ♥

คัทหน้าเรือไหน รอชม